In zijn spelerscarrière heeft Derrick gespeeld bij DMC (Dordrecht), Dubbeldam en Pelikaan. “Op mijn 38e ben ik gestopt. Ik was een snelle linksbuiten. Mijn techniek was niet super maar mijn voorzetten en spelinzicht waren goed.” Na zijn actieve carrière is hij bij De Alblas begonnen als trainer. “Ik trainde daar de B1, tegenwoordig heet dat de JO17-1. Daarna heb ik bij diverse clubs getraind. Bij Groote Lindt heb ik met het 2e en 3e gewerkt, bij Pelikaan met het 3e. Ik heb bij GOZ gezeten, vervolgens bij twee clubs in Breda, TVC en PCP. Via ZBC’97 belandde ik weer bij De Alblas. Vlak voor de coronacrisis zou ik daar de vrouwen gaan doen maar de pandemie gooide roet in het eten. Ik ben toen gestopt en heb enkele jaren niets gedaan, tot Papendrecht aan de bel trok.” Door het onverwachts afhaken van de beoogde trainer van Zaterdag 2 moest de club op zoek naar een vervanger. “Via Martin Nouwen ben ik benaderd door VV Papendrecht om Zaterdag 2 te komen trainen. Na een goed gesprek met Bert Duthler hebben we besloten om met elkaar in zee te gaan. Ik heb het prima naar mijn zin. Natuurlijk ben ik nog zoekende maar dat is niet meer dan logisch als je bij een nieuwe club binnenkomt. Ik heb veel steun aan Johan Keizer, Gert de Vogel en Jan Scharloo.” Het tweede selectieteam is een ploeg die ondersteunend is voor het eerste. Dit betekent vaak wisselende samenstellingen en veel jonge spelers. “Dat klopt. Dat is ook de uitdaging. Ik ben wel een trainer die graag wil winnen. Ik zit er kort op en kan best kritisch zijn. Dat kan weleens als negatief worden uitgelegd. Daar staat echter maar één ding bij voorop, dat is spelers beter maken en een team bouwen. Dat laatste is uiteraard lastig als je veel wisselingen hebt maar zeker niet onmogelijk. De groep bestaat vooral uit jonge spelers. Er sluiten nog spelers aan met ervaring, dus de mix is volgens mij prima. Ik speel het liefst 1-4-3-3 (de keeper mag je niet vergeten). Aanvallend met de punt naar achteren. Dit is het meest herkenbaar voor de meeste spelers, al mis ik wel wat backs in mijn groep. Maar 1-4-4-2 behoort ook tot de mogelijkheden. Dat vraagt echter meer van de spelers.” Het tweede elftal speelt op het hoogste niveau voor reserveteams, de reserve Hoofdklasse, waardoor de stap naar het eerste te overbruggen is. De doelstelling is om op dit niveau te blijven. “Daar gaan we alles aan doen. Mijn ambitie is om altijd te streven naar het hoogste en er dient plezier te zijn. We gaan het maximale eruit halen. Mijn trainingen zijn gevarieerd, met pass- en trapvormen, afgewisseld met positiespel, altijd gebaseerd op de laatste wedstrijden. Wat ging er goed en wat kan beter. Ik steek er veel tijd in. Dat verwacht ik ook van mijn spelers. Sommigen moet je een aai over de bol geven, anderen een schop onder hun reet. Als iedereen bereid is om zijn bijdrage te leveren, dan gaan we er een mooi seizoen van maken. We willen zo lang mogelijk meedraaien om de prijzen. We zullen zien hoe het seizoen zich ontwikkelt.” Derrick Jap-a-Joe is de nieuwe trainer van het tweede selectie-elftal. De 59-jarige trainer is woonachtig in Dordrecht. Hij is geboren in Paramaribo en kwam in 1975 naar Nederland om daarna weer kort terug te keren. In 1980 vestigde hij zich definitief in Nederland. Hij is getrouwd en vader van twee dochters en een zoon. Hij heeft 7 kleinkinderen en werkt op dit moment als zelfstandige: “ik werk nu als pannenlegger op daken”. /// DERRICK JAP-A-JOE bevlogentrainervanhettweede VV PAPENDRECHT DE RODE V /// 10-2022 /// 23
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=